‘De uit elkaar gevallen wereld’

 

Auteur: Louise Mol

Het is 9 uur sochtends, wat een toffe avond hebben we gehad
Daar staan we dan weer met z’n alle in de trein
Grote ogen, bezweete hoofden, onze haren helemaal nat.

 

De echte wereld is weer wakker en klaar om te gaan.
Ze kijken ons aan met verbazing,
wanneer wij amper nog kunnen staan

 

Maar wat was het weer mooi, wat was het weer prachtig
Met z’n alle dansen op de deuntjes
Het feestje is van ons, we voelen ons machtig

 

Vanavond weer nieuwe vrienden gemaakt voor het leven
Op zo een avond hebben we alles met elkaar gemeen.
Iedereen komt om te raven

 

We doen niet moeilijk, we weten het van elkaar
Zelfs de bewaker kijkt vrolijk naar je
Niemand vind het meer raar

 

In het o zo vrije Nederland, hoe kan dat zo zijn
Dat mijn recht hierin wordt bepaald door een ander
Het doet me pijn

 

Waar is het gevaar
Zie je niet dat er alleen maar liefde is op zo een feestje, en dat we altijd zorgen voor elkaar?

 

We spreken van vrijheid voor van alles hier
En toch mag ik niet bepalen wat ik in MIJN lichaam stop
Terwijl jij je elk weekend volgooit met bier

 

Wanneer gaan we naar de goede kanten kijken
Voor mensen met depressies is mdma soms het medicijn
Wanneer je alles met mate doet hoeven we echt niet op junkies te lijken.
Zelfs psychedelica is goed voor ons brein

 

Spiritualiteit, samenhorigheid
Het is niet alleen maar ongelukken en een hoop gevaar
Laat het nou eens los, het wordt hoog tijd

 

Vrijheid van godsdienst daar zijn we allemaal voor
Maar wanneer het een keer fout gaat bij een Ayahuasca ceremonie, dan gaat dat niet meer door

 

Waar zijn we toch mee bezig hier? Waar komen al die vooroordelen vandaan, waar blijft het plezier.

 

Laat dat nou eens kappen
Kijk eens naar de wereld om ons heen, we gaan als machines door het leven
Natuurlijk willen we ontsnappen

 

Drugs zijn niet alleen maar slecht
Ik kan zoveel positiefs benoemen
Hoe het mij geholpen heeft, hoe het een wereld open heeft gezet
Alles is slecht als je daar de nadruk op legt.

 

Nou kunnen we alsjeblieft niet meer doen alsof.
Eens in de drie maanden een pilletje om me weer een te voelen met de uit elkaar gevallen wereld, dat is toch tof?

 

En laat alsjeblieft het woordje verslaving gaan
Suiker, koffie, sigaretten en bier
Laat jij dat dan ook allemaal staan?

 

Openheid en vrijheid over drugs is waar ik naar streef
Zodat straks iedereen is voorgelicht en ik met een gerust hart kan gaan naar de volgende rave.

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.

Auteur: Machteld Busz
Machteld Busz, a.k.a. Mac (39) is directeur van stichting Mainline en bestuurder bij Poppi. Zij staat op de bres voor harm reduction en wil graag dat mensen die drugs gebruiken met evenveel respect behandeld worden als ieder ander. Mac wil graag het taboe rond drug-gebruik doorbreken. En zoeken naar nieuwe manieren om met drugs-gerelateerde problematiek om te gaan: met een humane en wetenschappelijk onderbouwde insteek.

Recent: