Hoe komen mensen die drugs gebruiken de corona-crisis door?

Voor dakloze gebruikers zonder rechten is heel hard leven nu nog harder, schrijft veldwerker Annet.  Een blog vanuit de gebruikersruimte van AMOC in Amsterdam, een plek waar Europese druggebruikers die veelal geen toegang hebben tot zorg welkom zijn.

Ik ben hier omdat ik graag help. We hebben goede contacten met AMOC, dat door de corona met een personeelstekort zit. Maar ik doe het ook omdat het voor mij als veldwerkers een manier is om in contact te blijven met de straatscene. Zo zit ik dus op de maandagen achter de balie van de gebruikersruimte. Ik ben verantwoordelijk voor de spuit omruil en ik deel parafernalia uit. En ik waak erover dat de sfeer relaxed blijft,
soms is er tijd voor een praatje.

Het is rustig in de gebruikersruimte van AMOC gedurende coronatijd. Dagelijks maken ongeveer twaalf personen gebruik van de ruimte waarvan vier bezoekers tergelijkertijd samen aanwezig mogen zijn.

Vanaf tien uur in de ochtend druppelen de eersten binnen, waarna iedereen zijn handen wast en men aan aparte tafels op ruime afstand van elkaar gaat gebruiken. De meeste bezoekers gebruiken heroïne die wordt geïnjecteerd of gerookt op folie.

Door de medewerkers van AMOC hebben vanmorgen met liefde een stevig ontbijtje in elkaar gedraaid van gebrade worstjes brood en vers fruit.

Meneer D en A arriveren als eersten in de gebruikersruimte. Ze hebben allebei een onrustige nacht achter de rug met weinig slaap. Ontbijt kan voor hen nog even wachten: ze zetten het aan de kant voor een eerste shot heroïne. Daarna komen ze direct tot rust.

Photographer: Ewa Wielgat

Meneer D heeft een knus bedje gemaakt van een slaapzak op de grond.  Hij soest weg op zijn rugzak die als kussen gebruikt. Meneer A heeft zich ondertussen
languit op de bank laten wegzinken… 

Dan komt M binnen.  Hij heeft vandaag vreselijke last heeft van kiespijn en blijft daardoor ver verwijderd van zijn genotsmoment.  Hij heeft pijnstillers nodig waar hij op wacht, terwijl ik hem ondertussen help om op de lijst van de nachtopvang
van AMOC geplaatst te worden.

Als ik later met de heren in gesprek ben over het straatleven in coronatijden, is duidelijk dat ze het ontzettend zwaar hebben. Vooral financieel is het momenteel een drama. Waar Nederlandse gebruikers nog terug kunnen vallen op een daklozen uitkering en een methadon behandeling, moeten de buitenlandse bezoekers van AMOC  zich volledig redden met inkomsten van de straat.  

Bedelen bijvoorbeeld, of de verkoop van de Z-krant. Maar deze straatmarkt ligt nu helemaal op zijn gat. Meneer D die gewoonlijk goed kon overleven door de verkoop van de Z krant heeft nu te maken met een keldering van zijn inkomsten van zeker 75 %.

D:  “De winkeliers zijn bang voor me geworden. Ze houden paniekerig afstand.  Ze hebben meestal ook geen kleingeld meer bij zich vanwege de hygiëne. Ik vind deze extreme paranoia onbegrijpelijk want mensen verliezen daarmee hun menselijkheid.
Ook wij moeten overleven!”

Als ik doorvraag over de straathandel blijkt deze volgens twee bezoekers onveranderd. 

“De prijs van de heroïne en basecoke is gewoon nog hetzelfde gebleven en de dealers werken gewoon door. De vraag voor mij is: hoe kom ik aan het geld om dat te betalen?”

Dit laatste zorgt voor veel persoonlijke stres bij de bezoekers, die volgens medewerker J nu meer op hun hoede lijken te zijn en bij tegenslag emotioneler reageren op elkaar

Aan de andere kant heeft de verplichte afstand ook een positieve invloed.
Mensen zitten daardoor niet te direct in elkaars negatieve sfeer.

Zelf merk ik vandaag weinig van spanningen bij de bezoekers. Als ik mensen vraag plek te maken voor een nieuwe bezoeker, accepteert men dit zonder te morren.

Ook meneer D en A moet ik even later wakker maken uit hun powernap. Tot mijn spijt zie ik dat meer A zijn ontbijtje onaangeraakt heeft laten staan.

Als ik de bezoekers bij vertrek persoonlijk vraag waar ze komende nacht zullen gaan slapen hoor ik dat op een bezoeker na niemand gebruik maakt van de corona noodopvangplekken in de stad.  De meesten vinden het prettiger om op zichzelf te kunnen zijn omdat ze actief drugs gebruiken. Het is dan lastiger om de regels na te leven. D vertelt me dat hij het soms wel probeert, maar dat hij dan altijd te laat arriveert.
Dan zijn de deuren al gesloten.

D: “De Z-krant verkoopt het best in de late uren in de avond.
Die moet ik nu wel meepakken.”

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.